RYS HISTORYCZNY SZKOŁY PODSTAWOWEJ W JASTRZĘBIU


Podstawą opracowania dziejów szkoły w Jastrzębiu na ziemi limanowskiej jest zachowana kronika szkolna, w której znajduje się stwierdzenie, że: „Szkoła tutejsza ludowa powstała 1 IX 1884r. za rządów Najjaśniejszego Cesarza Franciszka Józefa”. Jednakże już wcześniej istniała tu stała szkoła gminna, która działała w wynajętej na ten cel izbie tylko w miesiącach zimowych.
Pierwszym nauczycielem rządowym był Franciszek Sobolewski, który otrzymywał płacę 250 zł rocznie i bezpłatne mieszkanie. Wszyscy nauczyciele byli mianowani dekretami nominacyjnymi „cesarsko – królewskiego inspektora okręgu limanowskiego”, z powołaniem się na dekrety „c.k. Rady Szkolnej we Lwowie”.
W aktach nie zachowały się żadne zapiski dotyczące budowy szkoły lub zobowiązań gminy z tym związanych. Wiadomo jednak, że budowa szkoły postępowała dość opieszale. Wzniesiono ją kosztem 1200zł, na co otrzymano od „Najjaśniejszego Pana dar w kwocie 100zł”. Budynek szkolny składał się z izby lekcyjnej i mieszkania dla nauczyciela (2 małe pokoiki i kuchnia).
W pierwszym roku funkcjonowania szkoły frekwencja dzieci była słaba – zaledwie 40 uczniów, ale już w 1899r. zapisanych było 80 uczniów na naukę codzienną i 12 na naukę dopełniającą.
W listopadzie 1914r. na teren Limanowszczyzny wkroczyły wojska rosyjskie. Mimo, że prawie wszystkie szkoły zawiesiły działalność, w szkole w Jastrzębiu nauka trwała nadal.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę szkoła w Jastrzębiu funkcjonowała jako szkoła czteroklasowa. W latach 1922 – 1929 wielokrotnie fundusze szkoły były wzbogacone przez składki mieszkańców, przeznaczone na remont budynku, zakup opału i inne potrzeby. Tzw. reforma jędrzejowiczowska została praktycznie w tej szkole wprowadzona w życie 1 IX 1933r. kiedy to zaczęto realizować nowy program w klasach I i II.
W myśl tej reformy szkoła w Jastrzębiu została zorganizowana jako szkoła I stopnia, w której uczyło się ponad 80 dzieci. Rok szkolny 1937/38 zapisał się w kronikach szkoły m.in. tym, że władze powiatowe przyznały szkole środki (pieniądze i kawę) na dożywianie dzieci oraz dla najbiedniejszych uczniów dały 10 par butów, 2 płaszcze i 1 sweter.
W czasie okupacji hitlerowskiej – poza dwoma krótkimi przerwami – szkoła działała normalnie. Dzięki temu w latach 1945 – 1949 można było oprócz nauki dla dzieci zorganizować różne formy kształcenia dorosłych (m.in. kurs dla analfabetów). Od 1949r. podniesiono stopień organizacji szkoły. Zwiększona została liczba nauczycieli (do 2) i klas. Nauka obejmowała klasy od I do VI. Kiedy w 1951r. pracę w Jastrzębiu podjęły 3 osoby, mieszkańcy powiększyli własnym sumptem budynek szkolny, dobudowując izbę lekcyjną i 3 mieszkania dla nauczycieli. Od tego czasu szkoła prowadziła pełny cykl nauczania podstawowego, czyli naukę 7 – letnią, a od 1963r. stała się szkołą 8 – letnią.
W 1973r. szkoła w Jastrzębiu zostaje przekształcona na punkt filialny Zbiorczej Szkoły Gminnej i prowadzi zajęcia w ramach nauczania początkowego. Taki stan trwał do roku 1984, kiedy to szkole przywrócona została nazwa „Szkoła Podstawowa w Jastrzębiu”, była to szkoła czteroklasowa. 
Od 1971r. trwają starania o budowę nowej szkoły, w 1979r. zawiązuje się Społeczny Komitet rozbudowy szkoły celem wybudowania nowego budynku, wykupuje działkę pod budowę, która została zakończona w grudniu 1985r.
W lutym 1986r. nauka rozpoczyna się w nowej szkole do klasy VI, a w 1989r. klasy VII i VIII.
Obecnie Szkoła Podstawowa w Jastrzębiu jest pełną szkołą Podstawową.